THEME : An excellent task- how to be a good pastor

Draft of sermon  by Simon K Dossou

The theme of our conference is: How to be a good shepherd. To provide some answers to this question in a sermon, I chose Psalm 23, the first verse of which says: The Lord is my shepherd. What does this statement mean? What is a shepherd in the context of this text for its author and for us today?

Of all the biblical texts that African Christians like to learn by heart, Psalm 23 is one of those that comes to mind. Others follow, such as Psalm 121: I lift up my eyes to the mountains, from where my help comes, then come other texts such as John 3:16: For God so loved the world, etc.

But why is Psalm 23 so beloved? Of the many answers to this question, I retain only two:

1. It's a relatively brief and easy-to-remember.

2. The presence of God, the Good Shepherd, is of great interest to those who generally live in almost constant insecurity. Often, they lack the means to eat properly and to treat themselves in case of illness, as health insurance is only available to about 5% of the population in some countries. Then there is the insecurity of those who do harm day and night. So the presence of the shepherd at our side is a reassuring necessity.

For the Christian, this shepherd is God, whom we find through the gaze and presence of the pastor at our side.

So how can the pastor be compared to the shepherd of Psalm 23 or the shepherd in the Bible?

1) Psalm 23 opens with a note of hope: The Lord is my shepherd; I shall not want. In the context of the OT, the author finds in God the figure of the shepherd who is called Roèh in the language of the OT. Indeed Roèh is literally translated as shepherd, as pastor. It is from the same root that the words that gave shepherdess, pasture, come. And the shepherd in several contexts is the one who leads the sheep, the oxen in other African contexts to the pastures for food, for water and for their well-being. In the context of the OT as in Africa, the food of the flock is found almost exclusively outside the home because it is not like in some countries where fodder is brought to the animals who live in enclosures where people take care of them. In Ps 23 as in Africa, the shepherd and the flock are obliged to travel kilometers a day to find their food and water. The shepherd as the flock spend most of their time in the bush where security can only be guaranteed by the good shepherd. And for the author of the Psalm, it is the Lord who can truly guarantee this. He is the one who provides everything, for he says: I shall not want. This phrase encompasses everything. However, the author allows himself to clarify this aspect of I shall not want in the following verses.

- In their walk, the shepherd plans times of rest, but not just anywhere. It is in green pastures, that is, in places where appropriate food is ready. As humans, all activities lead us to first find what we need to eat. Then comes finding what we need to clothe ourselves, take care of ourselves, house ourselves, and take care of what is necessary, what is useful before even what is pleasant. This is what God does as shepherd in Psalm 23. He does it so well that he does not choose just any place for this rest. Everything is provided for a satisfying rest: good pasture, he directs them to peaceful, not stormy, waters that can pose another danger. He thus restores the soul of the sheep. In other words: from worries at any level. And to do this, he makes appropriate arrangements for this.

- In the dangerous valley where death is everywhere present, the sheep fears no harm because of his presence. The sheep fears no harm because his crook and staff are reassuring. The shepherd even makes arrangements that sometimes border on provocation, as he sets a table before his adversaries so that his sheep can come and eat and rejoice peacefully. The Shepherd pushes his kindness to the point of anointing his head with such a large quantity of oil that it flows even when the enemy has nothing or almost nothing.

Brother or sister, it is this shepherd, so rich, who sends the pastor on a mission, still today. In our communities, God, through the church, sends pastors who must behave like reassuring shepherds. But beyond the appointed pastor, it is each Christian who is in a way the shepherd of the other. The brother or sister who is next to me is in a way the shepherd that God gives me for my well-being and my happiness. Does he recognize this? Am I myself willing to create favorable conditions so that I am rightly helped? Do I, as a shepherd, behave as such so that the sheep trust me? Am I the good shepherd people want to see in me, the shepherd who cares for them to the best of his ability? Does my behavior demonstrate that I know what a shepherd should be? But a predator who shoots at everything that moves?

May God help us to be pastors like the shepherd in Psalm 23.

Amen

THEMA: Een voortreffelijke taak – Hoe ben je een goede herder?
Preekontwerp door Simon K. Dossou – Nederlandse vertaling

Het thema van onze conferentie is: Hoe ben je een goede herder? Om in deze preek een antwoord op die vraag te geven, heb ik gekozen voor Psalm 23, waarvan het eerste vers luidt: “De HEER is mijn herder”. Wat betekent deze uitspraak? Wat is een herder in de context van deze tekst – voor de auteur toen, en voor ons vandaag?

Van alle bijbelteksten die Afrikaanse christenen graag uit het hoofd leren, is Psalm 23 een van de eersten die naar boven komt. Daarna volgen andere geliefde teksten zoals Psalm 121: “Ik sla mijn ogen op naar de bergen, van waar komt mijn hulp?”, en natuurlijk Johannes 3:16: “Want God had de wereld zo lief…”

Maar waarom is Psalm 23 zo geliefd? Van de vele mogelijke antwoorden wil ik er twee noemen:

Het is een relatief korte en makkelijk te onthouden tekst.
De aanwezigheid van God als de goede herder spreekt sterk aan bij mensen die leven in een toestand van bijna permanente onzekerheid. Velen hebben niet genoeg te eten en kunnen zich geen medische zorg veroorloven – in sommige landen heeft slechts 5% van de bevolking een ziektekostenverzekering. Daarnaast is er de constante dreiging van mensen die kwaad doen, overdag én ’s nachts. De aanwezigheid van de herder aan onze zijde is dan een geruststellende noodzaak.
Voor de christen is deze herder God, die we mogen herkennen in de blik en nabijheid van de pastor die naast ons staat.

Maar hoe kan de pastor vergeleken worden met de herder uit Psalm 23, of de herder zoals we die in de Bijbel tegenkomen?

1. Een herder die voorziet
Psalm 23 begint met een toon van hoop:
“De HEER is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets.”
In de context van het Oude Testament herkent de dichter in God het beeld van de herder, in het Hebreeuws Ro’eh. Dit woord betekent letterlijk herder, en het is verwant aan woorden als weide, kudde, en voeden. In veel contexten, ook in Afrika, is de herder degene die het vee – schapen, runderen – naar grazige weiden en waterbronnen leidt voor voedsel, drinken en bescherming.

In het Oude Testament, net als in veel Afrikaanse gebieden, halen de dieren hun voedsel niet uit een stal waar het gebracht wordt, maar moeten zij dagelijks op pad. Soms kilometers ver. De herder en zijn kudde brengen het grootste deel van hun tijd door in het open veld, waar veiligheid alleen gegarandeerd kan worden door een goede herder. Voor de dichter van de psalm is dat de HEER zelf. Hij is het die werkelijk alles verschaft.
“Het ontbreekt mij aan niets” – deze ene zin zegt alles. Toch gaat de dichter verder om dit in de volgende verzen uit te werken.

Tijdens hun tocht zorgt de herder voor rustmomenten – maar niet zomaar ergens. Nee, “in groene weiden laat hij mij rusten” – daar is het voedsel goed en klaar. Mensen zoeken in hun leven eerst naar wat nodig is om te eten, daarna kleding, gezondheid, onderdak en uiteindelijk naar wat plezierig is. God als herder voorziet hierin. Hij kiest daarbij niet zomaar een plek, maar een plaats van veiligheid en voeding: “Hij voert mij naar vredig water, hij geeft mij nieuwe kracht” (vers 2-3). Alles is erop gericht om de ziel tot rust te brengen – letterlijk: te verkwikken, te herstellen.
Zelfs “al gaat mijn weg door een donker dal”, waar gevaar en dood op de loer liggen, “ik vrees geen gevaar, want u bent bij mij, uw stok en uw staf, zij geven mij moed.” De herder zorgt zelfs voor een feestmaal ten overstaan van vijanden. Hij doet dat op zo’n royale manier dat de olie waarmee hij de gelovige zalft overvloeit – terwijl de vijand niets of nauwelijks iets bezit.
2. De herder als voorbeeld voor de pastor
Broeder, zuster – het is deze goede, overvloedige herder die vandaag nog steeds de pastor zendt in de gemeente. God zendt, via de kerk, pastors uit die zich moeten gedragen als herders die veiligheid en zorg bieden. Maar verder dan dat: iedere christen is in zekere zin een herder voor de ander. De broeder of zuster naast mij is de herder die God mij gegeven heeft tot welzijn en vreugde.

Maar beseffen wij dat ook werkelijk?

Ben ik bereid om de omstandigheden te creëren waarin ik goed geholpen kan worden?
Gedraag ik mijzelf als een herder die het vertrouwen van de kudde waard is?
Ben ik die goede herder die anderen graag willen zien, die hen naar beste vermogen verzorgt en dient?
Laat mijn houding zien dat ik begrijp wat een herder hoort te zijn – of lijk ik eerder op een roofdier dat schiet op alles wat beweegt?
Moge God ons helpen om pastors te zijn zoals de herder in Psalm 23.

Amen