Preek Rijnsburg, 23 maart 2025

Tekst: Matteus 20:22,23

 

Geliefde gemeente van onze Heer Jezus Christus,

[#1 uit het leven] Een tijdje geleden was er een gebedsgenezer in Katwijk.

Met al je ziekten en problemen kon je bij hem komen, en hij ging voor je bidden.

Afgelopen week las ik in de krant dat hij niet meer terug mag komen.

Het gemeentebestuur wil geen ruimte bieden aan zo’n figuur.

Want toen hij er was, waren er geen genezingen.

Ook al beweerde hij dat er grote dingen gebeurd waren.

Er waren wel veel mensen teleurgesteld. Mensen met echte problemen.

Die al langer liepen te kwakkelen met hun gezondheid, die opgegeven waren.

Die problemen hadden, waardoor ze niet goed mee konden in de klas of op hun werk.

Kennelijk hadden ze te weinig geloof gehad.

Want wie gelooft … die wordt toch genezen, die gaat het toch goed?

Ja, wie echt gelooft!

Er werd een link gelegd met het welvaartsevangelie.

Een manier van preken die met name in Afrika goed doet.

Als je gaat geloven, dan word je rijk en welvarend, wordt er gezegd.

Het is een manier van preken die het in Nederland ook steeds beter doet.

Als je echt gelooft, treffen ziektes je niet, maar gaat het je goed.

Dan worden er miljoenen opgehaald voor de kerk. Dan gaat het je voor de wind.

Heb je een groot huis, een goede baan, een dikke auto, een gevulde bankrekening?

Dan ben je vast een goed gelovige, want dan word je door God gezegend.

Zou dat niet iets zijn wat we moeten omarmen, iets is dat werft:

Kom naar de kerk aan de Katwijkerweg, dan vind je genezing, een huis en veel geld!

 

[#2 verband met tekst] Kunnen we uit het stukje van vanmorgen hier iets over leren?

Dit gedeelte in Matteüs waarin steeds duidelijker wordt welke richting Jezus op gaat.  

Als de twee zonen van Zebedeus, graag de mooiste plaats in Jezus’ rijk willen krijgen.

Hun namen worden niet genoemd, maar het zijn Johannes en Jakobus.

Het is alsof ze zich achteraf een beetje schamen voor die vraag.

En bovendien hebben ze de vraag niet zelf gesteld: ze doen het even via een omweg.

Het is de moeder van deze zonen die de vraag aan Jezus stelt.

Nu duidelijk wordt dat zijn rijk niet direct hier op aarde zal zijn.

Maar dat dat rijk anders zal zijn, pas na zijn sterven en opstanding.

Want daarover spreekt Jezus hier voor het eerst: na zijn lijden, komt er een nieuw begin.

En dan is Salome er als de kippen bij om voor dat nieuwe begin, voor dat nieuwe rijk,

een beste plaats voor haar zonen op te eisen.

Ze waren toch altijd trouw geweest, ze hadden toch alles meegemaakt met Jezus.

Ze waren zelfs erbij geweest op de berg toen Mozes en Elia verschenen.

Dan mochten ze toch de machtigste en mooiste plaats in het rijk hebben.

Oké, Jezus staat op het hoogste podium, maar dan mogen zij toch wel links en rechts zitten.

Zoals je bij een podium van een sportwedstrijd nr 2 rechts van de winnaar zet en nr 3 links.

 

[#3] Eigenlijk zie je dat ze hier de boodschap half begrepen hebben.

Aan de ene kant is het mooi. Ze begrijpen dat Jezus’ rijk niet van deze wereld is.

Dat Jezus nu de weg naar Jeruzalem inslaat en dat Hij daar verraden zal worden.

Dat Hij door de hogepriesters en schriftgeleerden ter dood veroordeeld zal worden.

Dat Hij door de Romeinen gegeseld, en aan het kruis gehangen zal worden,

en daarna weer zal opstaan. Kennelijk moet de weg naar zijn rijk via lijden.

Maar daarna zal Jezus toch wel de vredevorst zijn en regeren.

Zal Hij toch glorieus regeren en alles bepalen, alle macht hebben.

Het is alsof ze al beginnen te juichen voor de koning die op de ezel Jeruzalem inrijdt.

Dit is de vredevorst, de grote koning, Hij gaat nu alles goed maken.

Ze willen wel de macht van het nieuwe rijk, maar kennen nog niet de stijl van dat rijk.

Ze denken aan aards, werelds, in termen van macht en succes over wat je in Jezus’ krijgt.

In plaats in termen van lijden, je kruis op je nemen en de beker leegdrinken.

Zoals het welvaartsevangelie, het evangelie van gebedsgenezers de boodschap half begrijpt.

Wel over Jezus spreekt, maar de zegen vooral hier in dit leven verwacht.

Zo van: ‘Als je gelooft gaat het je altijd goed’, ‘heb je altijd wind mee.’   

 

[#4] En wij … of laat ik het persoonlijker zeggen u, jij … en ik?

Besef ik voldoende dat het geloof me iets kost, dat het betekent de beker drinken?

In deze wereld draait het om presteren, om de beste plek bereiken.

Om hard werken, veel doen, laten zien dat je wat bereikt hebt.

De eerste vraag die we stellen als we iemand ontmoeten is vaak ‘wat voor werk doe je’.

Ik betrap me daar bij de kennismaking ook op. Maar laat dat zien wie je bent?

Het is zit zo in onze westerse cultuur, zodat we altijd druk zijn en haast hebben.

Wandelen met Jezus, God ontmoeten, er is bijna geen tijd voor.

Want tijdens het bijbellezen komt er alweer een appje binnen.

We zijn zo druk en gehaast dat we snauwen tegen degenen die ons lief zijn.

We zoeken de kortste weg door de file, en kortste rij bij de kassa.

Alleen maar om nog meer te presteren en nog meer neer te zetten.

We willen zoveel doen, dat het ten koste gaat van de nachtrust,

en vervolgens zijn we emotioneel leeg zodat je via films, surfen op internet,

weer voldoende dopamine shots binnen moet krijgen om de leegte te vullen.

We hebben het idee dat we tijd te kort komen om het hier op leven te maken.

Je gaat als een gek je huis schoonmaken, of heel snel boodschappen doen.

Waar je zou denken dat we met de moderne hulpmiddelen, tijd hebben voor rust,

maar 20 uur zouden hoeven werken, zijn we eerder slaven van de drukte geworden.

Zijn ook wij, als christenen, beïnvloed door het denken van de hoogste plaats willen halen?

 

[#5] Laten we luisteren wat Jezus’ dan vraagt:

‘Kunnen jullie de beker drinken die ik moet drinken?’

Kennelijk staan Johannes en Jakobus er gewoon bij als hun moeder de vraag stelt.

Ze zeggen dat ze die beker kunnen drinken. Jezus zegt: Jullie zullen die beker drinken.

Welke beker gaat Jezus drinken? Dat is de beker waarvan Jezus later vraagt,

in de tuin van pijn, in Getsemane, of die beker niet van Hem kan worden weggenomen.

De beker van Gods boosheid over onze zonden. Die staat voor Hem.

Dat is dan geen lot, niet iets wat Hem overkomt, maar dan moet Hij die zelf pakken.

Zelf de keus maken om die beker helemaal leeg te drinken.

Om aan het kruis te gaan, om de pijn, nood en zonden van anderen op zich te nemen.

Hij doet dat, staat hier, om anderen te vergeven, om ons los te kopen van de zonden.

En zijn vraag is dus: wil je ook zo leven? Wil je zelf de minste worden.

Wil je zelf kiezen voor de weg omlaag. De beker drinken die voor je klaar staat.

Het kruis op je nemen, dat God je geeft in je leven?

De weg omhoog, is niet de weg om de belangrijkste plaats, is niet de weg van macht.

Maar juist van het loslaten, van het vergeven, van het de minste willen zijn.

Kijk de machthebbers van deze tijd zegt Jezus: die onderdrukken en willen hun macht misbruiken. Die denken: wij hebben het gemaakt en nu moeten anderen naar mij luisteren.

Die denken op de wereldse manier. Maar ik ben niet gekomen om gediend te worden.

Ik ben gekomen om te dienen. Om het kruis van jullie lasten te dragen.

Om jullie zonden op me te nemen. Alleen zo kan ik het vrede rijk brengen.

Het rijk van mijn vader, waarin Hij zal bepalen wie waar zal zitten.

 

[#6] Hoe kun je nu concreet Jezus’ daarin volgen. Wat kun je dan doen?

Ik denk dat het kruis op je nemen niet zit in de meest extreme dingen proberen.

Niet daarin dat je je op eens van alles gaat ontzeggen in de 40 dagen voor Pasen.

Maar wel daarin dat je de beker gaat drinken, het kruis gaat dragen van de ander.

Dat we elkaars lasten willen dragen. Jezus’ weg was uiteindelijk elkaars lasten dragen.

Wanneer we mee doen in de prestatie cultuur, de jacht naar succes, ben je geslaagd als je sneller bent dan de ander en een hogere plek bereikt.

Hoger op de maatschappelijk trede staat.

Maar … probeer komende week eens je te richten op het drinken van die beker van Jezus.

Om te wandelen met God, nee niet te rennen, te wandelen, rust te nemen.

Je open te stellen voor de weg die Jezus jou wil leven. Je weg met al zijn toppen en dalen met Hem te delen. Zodat je werkelijk je aan Jezus verbindt. Zodat je ziet dat Hij zegt:

Kom bij Mij, verbind je aan Mij, met jouw leven, met jouw lasten.

Ik ben gekomen om je te helpen, om je lasten te dragen en om je zonden te vergeven.

Ik ben gekomen om je door de doop, door het loslaten van dit leven deel te geven aan het eeuwige leven, aan het vrede rijk.

En alleen vanuit dat verbonden zijn met Jezus, kunnen we dan zelf de weg van het kruis gaan. De beker gaan drinken.

Dat betekent … gun je die ander tijd en ruimte, ook al gaat dat ten koste van jouw plannen?

Zie je diegene met een beperking, met een ziekte, en maak je tijd om in zijn gebrokenheid te komen. Om te leren dat het leven niet bestaat in presteren, of wat voor werk je doet?

Durf je de kramp van de ratrace van het leven los te laten, en te zien wat je voor een ander kan doen.

Durf je los te komen van je mobieltje, en er een uur zonder te doen, zodat je oog heb voor de naaste: iemand zei een keer: de naaste is niet degenen achter het scherm, maar degene die werkelijk naast je zit.

Kun je de lasten van die ander dragen?

 

[#7] Met deze boodschap zullen we niet gelijk in de krant komen en aandacht trekken.

De kranten zullen niet gelijk vol staan met: ‘aan de Katwijkerweg moet je zijn’.

Het is een boodschap van dienen, van de minste zijn.

Toch geloof ik dat zo iets van Gods rijk op aarde al zichtbaar mag zijn.

Dat Jezus Christus steeds meer in ons midden aanwezig zal zijn.

Dat we dan vasthouden aan de Bijbelse boodschap, en de Geest in ons werkt.

Bereiken we dan de top van ladder, de hoogste plek?

Dat is een vraag die helemaal niet meer speelt.

Want we geloven dat we zo een plek krijgen in het koninkrijk van de vader.

Als we straks binnengaan in de lichtstad met de paarlen poorten.

We onze Heer mogen ontmoeten en werkelijk mogen luisteren naar zijn liefdesstem.

Wanneer we de beker van Jezus drinken, nu al luisteren naar zijn stem:

Dan zal die liefde om ons heen steeds meer zichtbaar zijn!

Amen