Samenvatting en vragen preek Ezechiël 37:14 Verander je mee? Geloof je dat verandering mogelijk is?

[1] Het nieuwe logo van de herenigde kerken laat een duidelijke visie zien:

Samen gericht op God, Jezus Christus, Gods zoon en onze verlosser (Ichtus-vis) centraal.

                >>  Wat is jouw grootste droom en gebed voor de kerk?

[2] Ezechiël staat in een dal met uitgedroogde mensenbotten. Het laat de situatie van Israël zien:

Geen hoop meer, de tempel verwoest, geen droom en geen toekomst meer.

                >>   Heb jij wel eens botten of een geraamte zien liggen?

[3] De mensen in Israël hebben geen hoop meer, de leerlingen hadden na Jezus sterven geen hoop meer.

Zo kan er in de familie, in je leven, in de kerk een situatie zijn dat je niet meer durft te dromen.

                >>  Welke teleurstelling, welke vastgelopen situatie is er vooral in jouw leven/om je heen?

[4] Maar dan klinkt Gods Woord: Ezechiël moet profeteren. Zoals gebeurt bij de opstanding van Jezus:

Zo komen zelfs de dode botten tot leven. De Geest wekt leven, vernieuwt, doet wonderen.

                 >>  Hoe bid jij om de Geest? Hoe laat je Gods woord spreken?

[5] Kan dit? 1) durf zelf los te laten 2) geloof in God 3) laat de invulling over aan Hem?

                >> kun jij deze drie stappen zetten?

[6] God kan soms wonderlijk werken: denk aan de jongen die gameverslaafd was.

                >> Ga jij / gaan jullie nu ook samen bidden om verandering?

 

Tekst: Ezechiël 37:14

 

Geliefde gemeente van onze Heer Jezus Christus,

[#2] Hebben jullie het nieuwe logo gezien van de herenigde kerken?

Wat spreekt er veel hoop uit: twee cirkels, twee kerken die samen komen.

Samen met Jezus Christus, Gods zoon, onze verlosser: de Ichtus-vis centraal.

Wat een geweldige droom, wat een mooie visie mogen we delen!

We mogen kerk zijn van Jezus, van de opgestane Heer!

Tegelijk ook twee biddende handen: gericht op God. Hoopvol op weg!

 

Wat is uw droom, jouw droom voor de kerk? Voor christenen in deze plaats?

Wat is je diepste verlangen? Welke verandering zie je graag bij jezelf of in de kerk?

Is je diepste wens: dat mensen die vast zitten, moeite hebben, verdriet kenen,

Bevrijding, troost en steun ontvangen door Gods troostende woord?

Droom je van een kerk: waarin elkaar verwelkomen en zien staan?

Is je verlangen: meer verdieping met elkaar zodat we Gods nog meer prijzen?

 

Ik bid dat God de kerk steeds verandert, reformeert, vernieuwt.

Dat Gods Geest nieuw elan, nieuw geloof en ook voor jongeren enthousiasme mag geven.

Nee, wij krijgen hier niet de hemel op aarde, een gewone kerk, waarin soms dingen mis gaan, je moeite hebt met veranderingen, van mensen met hun eigenaardigheden. Maar tegelijk een kerk waarin ik jongeren hoor zeggen: in de kerk wordt mijn geloof gebouwd, ik zie steeds dat Gods geboden goed voor je zijn, ik voel me in de kerk verbonden met elkaar. Een kerk waarin we geloven dat verandering mogelijk is!

 

[#2] Als er een groep mensen kan die kon zeggen: het wordt niet meer wat!
Dan zijn het wel de Israëlieten die in Babel zijn. Het beloofde volk was gevangen.

Ze zijn ver weg van Jeruzalem. En als ze daar zijn komt ook nog het bericht:

De tempel is gevallen. Gods huis is niet meer. Die prachtige tempel van Salomo is verwoest.

Ze denken: dat plan van God is voorbij. We bouwen hier wel ons eigen leven op.

Zonder God. Zonder hoop. Onze kinderen zullen nooit God leren kennen.

God laat zijn volk aan hun lot over.

Kijk en dan zijn we waar Ezechiël nu is: de Here God heeft hem meegenomen in de Geest.

Naar een dal, en in dat dal liggen allemaal botten. Vorig jaar zag ik in Frankrijk op een verlaten weg door de bergen ook een geraamte liggen, maar dat was van een dier. Best wel luguber, zo langs de kant van de weg.

Dit zijn allemaal botten van mensen. Het is alsof er in dat dal bij Ezechiël een strijd is geweest en men geen tijd had om de mensen te begraven. De hyena’s en wolven zijn gekomen en hebben het vlees opgegeten.

De aasgieren zijn gekomen en hebben de laatste stukjes weggegeten.

Nu is er niets mee te halen. Alleen droge, dode botten. Er zit geen leven meer in.

Een beeld van hoe het met Israël is: hier helpt geen droom of visie meer.

Het is afgelopen, het is voorbij, de hoogtepunten zijn geweest.

 

Maar dan komt God: en Hij spreekt Ezechiël aan. Ezechiël! Mensenkind!

Jij die ook een mens bent van vlees en bloed, een sterfelijk mens, met een kort leven.

Die weet dat het bestaan eindig is. Kunnen deze botten weer tot leven komen?

Als wij het zouden moeten zeggen, zou je zeggen: Nee! Dat kan niet.

Dode botten kunnen niet meer gaan leven. Maar Ezechiël zegt: Dat weet U alleen. 
De spanning blijft er nog even in. Hoe zal die droom van Ezechiël verder gaan?

 

[#3] Eigenlijk lijkt de toekomst voor Israël dood te lopen.

Wanneer Jezus gestorven is lijken Maria, Johannes en Petrus ook hun hoop verloren te hebben.

Hun leider Jezus was gestorven en om het met de woorden van de Emmausgangers te zeggen: de hoop voor Israël was verdwenen. 

Zijn er niet in elk leven, in elke familie, in elke vriendenkring situaties dat je denkt:

dit kan toch echt niet meer veranderen. Wie kan hier nog een oplossing bieden.

De jongeren noemden voorbeelden van een cijferlijst, waarmee je echt niet kan overgaan of slagen. Een achterstand in de wedstrijd die nooit meer goed lijkt te komen.

Maar ook meer aangrijpend: een verslaving die zo’n vat op je leven heeft, die zo sterk is.

Je lijkt nooit meer sterker te kunnen zijn dan dat gamen, roken, alcohol of drugs,

terwijl het al zoveel heeft kapot gemaakt. Of dat geweld of die ruzie in de familie:

op zoveel plaatsen is er trammelant. Dat je je ervoor schaamt. Dat het niet meer beter lijkt te worden. Of denk aan een ziekte of overlijden: durf je dan nog hoop te hebben.

Te dromen van een nieuwe toekomst. Een visie te hebben van een uitweg?

Hoe vaak ben je niet geneigd de hoop op te geven, te zeggen: Nee, dit lukt niet meer.

Hier moet ik maar mee leren leven, hier is geen verandering meer mogelijk.

 

Maar soms lijkt verandering, een doorbraak, bekering bijna onmogelijk.

Soms zitten we zo vast in oude patronen, gewoontes, eigenaardigheden, zonden.

Gaat het even wat beter, maar is het net alsof je op een cirkel loopt,

Je denkt verder te komen, maar je bent steeds weer op hetzelfde punt.  

Steeds raak je weer teleurgesteld.

 

[#4] Maar let dan eens op wat Ezechiël moet doen:

Daar wil ik op deze eerste paasdag vooral bij stil staan:

hij moet profeteren.

Hij moet woorden van God spreken. De botten moeten luisteren naar Gods Woord.

Niet eigen gedachten of teleurstelling, maar de profetie, het woord van God moet klinken.

In de kerk, in je leven, in Nederland! God zal de adem geven.

Geestelijke vernieuwing. De wind moet uit de vier hoeken komen. De wind steekt op.

Van alle kanten laat God zijn Geest stromen. Kom, schepper Geest, schep nieuw leven.

Zoals later de grote profeet van God, Jezus: met bevel Gods woord laat klinken.

Lazarus kom uit het graf! En dan staat hij op, hij heeft de doeken nog om zich heen.

Zo moet Gods levendmakende Geest verandering brengen waar alles dor en doods is.

En moet je kijken wat er dan gebeurt. Er klinkt geritsel. De botten gaan bewegen.

De botten voegen zich samen. Er komen pezen die ze samenhouden.

Er komt vlees op de botten en er komt vel overheen. Er liggen op eens weer mensen.

Wat apart! Stel je voor dat dat geraamte dat je zag opeens weer aangekleed wordt.

Daarna komt het belangrijkste! De adem van de Geest komt in hen: ze komen tot leven.

Het lijkt wel op de schepping, een nieuwe schepping: Adam was gemaakt en God blaast de levensgeest in hem! Opeens is het dal weer vol met mensen.

 

God kan wonderen doen. God kan zijn volk weer terugbrengen naar Israël.

Hij kan doorgaan met zijn plan en Jezus geven. Hij is sterker dan de dood.

Wat heeft Jezus dat ook laten zien: bij Lazarus, met het dochtertje van Jaïrus en de jongen uit Naïn. Wat heeft Hij het laten zien door zelf uit de dood op te staan!

Echte visie, hoop, dromen richten zich op God. Bidden om de Geest!

Heer vernieuw ons, spreek tot ons, herstel ons. Bouw U uw koninkrijk.

 

[#5] Maar hoe werkt dat dan. Hoe werkt dat vandaag. Voor Ezechiël was het ook een droom.

Blijft dit niet heel vaak een droom. Hopen tegen beter weten in. Drie dingen:

Je ziet dat het bij Ezechiël eerst ook helemaal doods wordt. De botten kunnen echt niets meer uit zichzelf. Soms moeten wij ook leren dat we het zelf niet kunnen. Vaak denken we nog wel dingen te kunnen fiksen. Dat de Heer wel een beetje op ons mag rekenen.

Wij hebben toch goede tradities, wij hebben toch goede ideeën, wij maken het wel!

Echt leven van genade betekent: lege handen, gevouwen handen. Heer, wilt U komen.

Soms wil God ons eerst een stukje nederigheid en kleinheid leren, voordat hij iets groots doet. Biddende handen zijn een mooi logo voor de kerk!

 

En dan is de stap naar het tweede heel klein: God vraagt dat we in Hem geloven. 
Geloof je dat God verandering kan brengen, of maak je je eigen plan?

Vouw je werkelijk je handen en kom je in stilte bij God. Bid je voor dingen dat je denkt:

Dit moet God wel kunnen. Of bid je: terwijl je alles van God verwacht.

Nooit kan het geloof te veel verwachten! Want Gods woord is krachtig.

 

En het derde is: laat je dan de invulling van wat God geeft ook aan God over.

We leven in een wereld waarin mensen ziek worden en sterven. Dat verandert niet.

Soms komt iemand vrij van een verslaving, soms geneest iemand wonderbaarlijk,

maar soms zien we hoe levens ontregelt raken, soms staan we bij een graf.

En toch: wat kan er veel veranderen als je door het gebed als zieke dichter bij God komt.

Als je rust vind in Hem en schuilt bij de allerhoogste. Als er nieuw vertrouwen en overgave komt. Nee, niet altijd genezing, maar wel innerlijk overgave en vertrouwen in God. Een oudere zei deze week: ik weet niet wat de toekomst brengt, ik laat me niet door de artsen, maar door God verrassen.

 

[#6] Geloof dat Gods Woord krachtig kan werken!  

De jongeren werden aangesproken door het voorbeeld van iemand die verslaafd was.

Elke avond ging hij gamen en tot ver in de nacht bleef hij maar gamen.

Gamen is natuurlijk leuk, maar dit werd echt een verslaving. Hij had het nodig.

Steeds vaker kon hij niet uit bed komen, ging hij niet naar school. Had geen contacten.

Wie kon deze jongen nog bereiken? Wie kan zo’n verslaving doorbreken?

Dat kan toch niet? En toch: de jongen begreep dat het zo niet kon. Hij ging bidden.

En God werkte een verandering in zijn leven, door zijn Geest. De jongen kon het loslaten.

Hij raakte de spelcomputer niet meer aan.

 

Als ik dit woord van God lees bij Ezechiël, als ik hoor wat Jezus doet, dan geloof ik in verandering! Ik hoop en bid dat we zo kerk mogen zijn, vol van geloof en hoop.

Een kerk van gewone mensen met gevouwen handen, waar Jezus centraal staat.

Een kerk waarin we de moed niet opgeven, omdat het soms tegen zit.

Maar waarin we dankbaar zien wat de Geest allemaal werkt en geeft.

Een gereformeerde kerk waarin je ziet dat het draait om genade: want juist in zwakheid wordt Gods kracht zichtbaar. Een kerk die uitziet naar de dag dat het geen droom meer is,

maar dat echt zal gebeuren wat Ezechiël hier zag: Er is een dag … dat alle graven open gaan!

Amen