1 Korinte 15:55 - Dood waar is je overwinning? Dood waar is je angel?
Preek Heemse, 24-11-24, Eeuwigheidszondag
Tekst: 1 Korinte 15:55 – Dood waar is je overwinning, waar is je angel?
Geliefde gemeente van de opgestane Heer Jezus Christus,
[#1] De dood is een vijand. Dat voelen we deze zondag extra. Wanneer je vandaag
weer extra duidelijk word je geconfronteerd met de lege plaats die gekomen is.
Als straks de naam van degene die je mist klinkt, als zijn of haar foto in beeld komt.
Wanneer je iemand anders verloren bent in familie of vriendenkring.
Wanneer het al langer geleden is dat iemand overleden is door ziekte of een ongeluk.
Wat heeft de dood al een pijn, een gemis, een verdriet veroorzaakt, met als gevolg rouw.
Denk aan de pijn die het ziek-zijn en het lijden geeft dat soms aan het sterven voorafgaat.
Als jullie jongens en meisjes je opa of oma missen, of iemand van school die overleden is.
Wanneer je geliefde moest begraven met wie je zoveel hebt gedeeld en meegemaakt.
Als je je vader of moeder aan de dood moest teruggeven, degenen van wie je het leven kreeg. Ik hoef hier niemand te vertellen dat de dood in zichzelf een vijand is.
Een vijand waar niemand van ons aan zal ontsnappen, die vroeg of laat komt.
Een vijand die een pijn geeft, die we vanmorgen in de kerk ook niet ontkennen,
maar willen benoemen: de lege plaats, het stille huis, het grote gemis, het nooit weer …
[#2] Tegelijk lezen we vanmorgen de tekst die ik bijna altijd bij het graf lees.
Willen we vanuit de Bijbel ontdekken waar we hoop, troost en verwachting kunnen vinden.
Willen we ontdekken hoe we door de bijbel ook anders tegen het sterven mogen aankijken.
Niet alleen als een hoop die ver in de toekomst ligt, en eens zal komen.
Maar als een kracht, een verwachting die vandaag al in onze levens wil werken.
Die ons hopelijk de kracht mag geven om de pijn te kunnen dragen.
Een kracht die onze hoofden wil doen opheffen en nieuw vertrouwen wil geven.
Die ons met geloofsogen naar het sterven wil doen kijken:
als een nare vijand, die van zijn kracht is beroofd door Jezus opstanding!
Een troost en kracht die ons ook moed mag geven om niet de moed te verliezen,
Om niet te treuren zoals mensen die geen hoop hebben. Maar die midden in ons gemis,
je op mag beuren, je hoofd op wil heffen, je knieën weer kracht wil geven.
Om aan Gods hand door het leven te gaan en mag vullen met nieuw verlangen en vreugde.
[#3] Want in Christus geloven we dat de dood een doorgang is naar het eeuwige leven.
Zo zegt de catechismus dat, en als we vanmorgen Paulus lezen krijgen we een beter beeld.
Waarom is het sterven nog nodig? Waarom kunnen we niet zo direct bij God komen?
Paulus legt uit (hij moet het van God zelf gehoord hebben) waarom dat is.
1. Stel nu dat Gods heerlijkheid en de volmaaktheid hier al bij ons zou zijn.
Dan zouden we een sterfelijk lichaam hebben, terwijl alles volmaakt is.
Een lichaam dat hooguit 115 jaar meegaat. Een lichaam met zijn beperkingen.
Dan zou dat in de weg staan om werkelijk Gods heerlijkheid en licht te kunnen ervaren.
2. Of stel nu dat we zonder te sterven, zonder de dood in Gods rijk zouden binnenkomen.
Dan zouden we met een sterfelijk lichaam bij God zijn. Dan zou er een waas, bedekking zijn.
Zou je nooit God heerlijkheid helemaal kunnen zien, omdat je zelf nog beperkt bent.
Daarom moet dit vergankelijke lichaam bekleed worden met het onvergankelijke.
Dit sterfelijke met het onsterfelijke, zodat we straks onsterfelijk, onvergankelijk bij God zijn!
Met zo’n lichaam kunnen we echt genieten van de hemelse vreugde en pracht,
kunnen we Jezus zien zoals Hij is, en eeuwig bij Hem leven.
[#4] In de manier van beschrijven van Paulus vallen twee dingen op, die bemoedigen.
Ten eerste: er is een doorgaande lijn.
Paulus gebruikt het woord bekleden: dit lichaam wordt bekleed.
Zoals Job al kan zeggen: Hoezeer mijn huid is geschonden, toch zal ik in dit lichaam de God aanschouwen (Job 19:26).
We kunnen er niet bij hoe. Een lichaam kan immers helemaal vergaan zijn
Toch geloven we dat als we iemand begraven dat we zaaien.
Paulus schrijft het eerder in dit hoofdstuk: een zaadje wordt gezaaid, dat is de bron,
De oorsprong van ons nieuw leven. God laat het werk van zijn handen nooit los!
Hij zal het veranderen. Maar dit vergankelijke, zal als onvergankelijk worden opgewekt!
Het tweede wat opvalt is dat iedereen die verandering zal meemaken.
Ook als we nog in leven zijn als Jezus terugkomt. Dat was nog een geheim, onbekend voor de mensen in Paulus’ tijd. Straks als de bazuin klinkt, en de Heer verschijnt
wordt iedereen veranderd. In een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk,
the twinkling of an eye, zullen we veranderd worden en zullen we Christus ontmoeten.
Zullen we Hem kunnen ontmoeten omdat we een onsterflijk lichaam hebben.
[#5] Dat neemt niet weg dat we nu in deze de wereld de dood als vijand zien.
Dat de dood een vijand is, een angstige prikkel, een tijdelijke overwinnaar.
Dat is wat in de bijbel duidelijk naar voren komt!
Wanneer bestijgt koning dood de troon? Wanneer krijgt hij de macht?
Dat wordt al gelijk in het begin van de geschiedenis beschreven.
In het paradijs waren Adam en Eva, bedoeld om eeuwig te leven.
Om nooit te hoeven sterven, maar het eeuwig goed te hebben.
Maar God stelde zijn wet, zijn regel: Hij vroeg oprecht liefde en trouw van hen.
Ze mochten niet eten van die boom van kennis van goed en kwaad.
Als ze dat wel zouden doen zouden ze sterven. Met zonde konden ze niet bij Hem wonen.
Niet in het paradijs blijven, niet eten van de boom van het eeuwige leven.
Toch aten ze, ze overtraden de regel, de wet van God: de zonde kwam in de wereld.
Adam, Eva, hun kinderen, iedereen kwam in de macht van de dood.
De slang had op sluwe en arglistige wijze zijn zin gekregen.
De dood besteeg de troon. De duivel hielt de mens daardoor in zijn macht!
[#6] Maar God gaf Jezus! Nu kan Paulus nu de dood uitlachen: waar is je prikkel?
Want Christus heeft u, jou en mij uit die macht van de duivel bevrijd.
In de eerste plaats door zelf volmaakt te leven.
Zo kon duivel geen macht over zijn leven krijgen. Hij leefde zonder zonde,
met volmaakte liefde en trouw aan zijn Vader en volmaakte liefde voor de ander.
Ook al had Hij net zo’n lichaam als wij zondige mensen, was Hij ons in alles gelijk.
Hij gaf niet toe aan de verzoeking van de duivel: knielde niet voor hem.
Daardoor kreeg de duivel Hem niet in zijn macht!
Maar dat was niet het enige. Hij ging voor ons door de dood heen.
Hij hing aan het kruis, Hij stierf. Jezus heeft zelf de dood aan den lijve ondervonden.
Ook om zijn graf stonden mensen te huilen, moesten zijn lichaam achterlaten.
Juist daardoor is de dood overwonnen! Heeft Hij alle kwaad van zijn macht beroofd.
Wie zich nu aan Christus verbindt mag weten dat hij mag delen in de vergeving.
De toorn van God is gedragen, de zonde is verzoend, je mag delen in de opstanding en het eeuwige leven!
[#7] Daarom kan Paulus de woorden aanhalen uit Hosea 13:14.
Daar was het volk ongehoorzaam, kon God de dood niet teniet doen of uitlachen.
Nu kan dat wel! Nu kan Paulus uitroepen: de dood is opgeslokt en overwonnen.
De angel van de dood is de zonde, maar die is weg, betaald door Christus.
De macht van de wet is gebroken, omdat Christus die vervuld heeft.
Uitdagend zegt hij: dood waar is je angel, dood waar is je overwinning?
De dood heeft een macht meer. Mensen stoppen nog wel met ademen, het hart staat stil.
Maar de dood is niet definitief het einde. Het is een doorgang.
Zoals een wesp, schorpioen of horzel je angst in kan boezemen als hij rondvliegt.
Maar op het moment dat je ontdekt dat de angel weg is, je hem uit kan lachen.
Je er niet meer bang voor bent. Je er heel anders naar gaat kijken.
Zo mogen we anders kijken. Niet langer hoeft de angst voor de dood ons in zijn macht te hebben.
Iemand vergeleek de angel met de prikstok van een herder.
Die drijft de schapen met zijn stok een bepaalde kant op.
Kan daardoor bepalen welke gang ze moeten gaan.
Zo kon de duivel ons door de angst van de dood in zijn macht houden
Maar zijn stok is afgepakt. Hij is machteloos gemaakt. Nu is er alleen nog maar de goede herder!
[#8] Nu kan ik me voorstellen dat je zegt: Mooi dat Paulus dat zegt, maar kan ik dat geloven?
Er zijn zoveel godsdiensten en manieren van naar het leven kijken?
Zeggen we dit niet alleen om elkaar maar wat moed in te praten,
op de momenten dat we verder niet weten wat we moeten zeggen?
Bovendien: waarom heeft God door Jezus niet gelijk een eind aan de dood gemaakt?
Waarom moeten we nu nog zoveel lijden? Waarom zoveel oorlogen?
Bovendien: wat verandert het om dit te weten aan mijn situatie.
Het gemis hier op aarde wordt er niet direct minder van. De leegte blijft.
[#9] Het is alsof Paulus het je hoort denken.
En daarom volgt er na dat lange hoofdstuk nog een zin.
Een zin waarin ook Paulus oog heeft voor onze vragen.
In hoe je zomaar aan het wankelen gebracht kan worden.
Hoe de duivel rondgaat en je geloof van je af kan nemen.
Maar hij zegt: blijf standvastig, sta vast op het fundament van Christus.
Wanneer je je op Hem richt, steeds zijn liefde voor ogen houdt, dan blijf je staande.
Nee, niemand kan de diepste diepte van de wereld begrijpen.
Maar we zien wel dat God zijn manier van redding zo wonderlijk bereid heeft.
Niemand zou het verzinnen, maar God heeft het bedacht voor wie hem liefheeft.
Ik hoop dat de Geest je steeds dat geloof mag geven.
Dat is ook wat ik mee wil geven nu ik de afgelopen jaren zo vaak met u naar een graf ben gelopen: blijf trouw aan de Heer, aan zijn werk, aan zijn gemeente. Houd vol!
[#10] Dan zegt Paulus er nog bij: terwijl je weet dat je werk niet voor niets is.
Doordat we horen wat er na het sterven is, omdat we verder kunnen kijken,
mag je weten dat het leven niet zinloos is, niet een nutteloos leven tussen geboorte en sterven. God wil perspectief geven: als we ons richten op de Heer is het niet tevergeefs.
Mag je weten dat degenen die geleefd hebben niet voor niets geleefd hebben en nu bij God mogen zijn.
Niet voor niets: we mogen in de dagelijkse taken, in ons leven met Hem, dat uitstralen.
Zijn liefde doorgeven, op weg naar de dag dat de bazuin klinkt, de hemel opengaat.
Dat God de pijn en het gemis, al onze tranen af zal wissen.
Dat we volmaakt vervuld zijn van zijn liefde.
Eens komt die dag dat we Jezus, Overwinnaar zelf zullen zien.
Daarom bidden we: Maranatha, kom spoedig! Amen.
Recente preken
- Zondag 48 - ‘Is Jezus er wel? Bid om zijn koninkrijk in een gebroken wereld!’
- Jeremia 1 - Geroepen om tot zegen te zijn!
- Efeze 5:8 - Met Gods zoon naar een leven stralend als de zon!
- Handelingen 9:17 - Laat het licht van God in je leven schijnen!
- Titus 3:8 - Gods goedheid spoort je aan, vol van hoop, het goede te doen!
- Jozua 1 - God belooft dat Hij meegaat! (nieuwjaar)
- Titus 2 - Gods genade is verschenen en zal schijnen. Schijn nu Gods licht!
- Hosea 11:8b - Proef de liefde van Gods vaderhart
- Jesaja 40:1,2 Genade, een cadeau van God, voor jou en zelfs voor mij! (1e advent)
- 1 Korinte 15:55 - Dood waar is je overwinning? Dood waar is je angel?
